همیشه از این می ترسیدم که هر بار میری دیگه نبینمت و هر بار به خودم می گفتم حتما این آخرین باریست که میبینمت آخرش رسید آن روزی که از اون می ترسیدم بسرم اومد روزهای اول زیاد سخت نبود تا 2 هفته هم میشد تحمل کرد اما در هفته سوم احساس گمگشتگی احساس اینکه یک چیزی سر جاش نیست اون نمی دونم اسمشو چی بزارم نیاز به دیدن بود یا شاید نیاز به بوسیدن بود شاید نیاز فقط یک لحظه با تو بودن بود یا شاید هم دلم آغوش می خواست هر چی که بود بنظر میاد پس از گذشت سالها دیگه تمام شده شاید هم من برای تو دیگه تمام شدم و تاریخ انقضا ی من هم رسیده در هفته چهارم می ترسیدم در هفته پنجم هم ترس هم می لرزیدم در هفته ششم سعی کردم بی تفاوت باشم اما مثل اینکه به همین راحتی هم نیست هر چند از قبل حتی همان روز اول آشنایی هر بار که می دیدمت در دلم میگفتم این آخرین باره که می بینمش اما به هر حال نزدیک به 10 سال طول کشید ولی آخرش اون لحظه ترسناک جدایی اومد شاید که تو یار دیگری پیدا کردی شاید مریض شدی شاید بدلیلی که نمی دانم چیست دیگر نمی توانی با من باشی بردی از یادم دادی بر بادم با یادت شادم دل به تو دادم در دام افتادم در غم آزادم سوزم از سوز نگاهت هنوز چشمم باشد براهت هنوز بدرود بدرود بدرود همین پایان.