کهنگی رو دور بریز تازگی از سر بگیر زندگی رو دوست بدار که زندگی قشنگه جوانی میگذره دیگه بر نمی گرده گریه بس کن که عمر جاودان محاله چقدر خازره از عشق توی این موی سفیده میخوام 20 ساله باشم گل هر روزه باشم میخوام وقتی بهاره گل امروزه باشم دلم ای دل غافل نزار تنها بمونم پاشو چشماتو واکن ببین روفته جوونی همیشه توی گوشم طنین یه صداست که منو میبره تا دیار جنون میگه بادل من تو اسیر غمی برو اینجا نمون یه شب شب بارونی دل رو میزنم دریا شبها وقتی فضای شهر لبریز از بارونه توی پس کوچه خاکی عابری خسته میمونه دیگه معجزه موندن دروغه اینو میدونم میرم اینجا نمیمونم همین پایان.