هیچ انسانی تقریبا خودش نیست که آدم آن را میبینه

انسان دوست داره پیشرفت کنه این ذات آدمهاست چرا انسان بعضی وقتها تیشه به ریشه خودش میزنه؟ چون اطلاعاتش در مورد زندگی کم هست زمانی که آدم فکر میکنه همه چیز را میدونه  دقیقا در این زمان هست که هنوز چیزی نمیدونه چون فکر میکنه  همه چیز را میدونه و معمولا این حالت که فکر میکنه  دیگه  کامل شده و سن این حالت  معمولا بین 30  تا  40 هست اتفاق می افته اون زمانی متوجه میشه که  هنوز خیلی جا داره که چیزهای  زیادی  یاد بگیره که متوجه میشه یک موضوعی  یه جیز جدیدتری  امروز یاد گرفته که  قبلا  نمی  دونسته فرض کنیم یکی  کتاب  تسخیر خوشبختی  اثر برتر اندراسل رو خونده درسته که گامی  جلوتر از  اون کسی که نخونده  برداشته اما تازه این  اول  راه  هست  انسان  اولین روز  اختراعش  که  در جهان  هستی تولید شد فقط می توانست  بخورد بخوابد  شکار کنه اگر یک انسان امروزی  مانند ایلون ماسک  در مقابل همان  انسان  عصر  حجر  قرار بگیره  فاصله  از  زمین  تا  آسمان هست  ایلون  نیاز  نداره  بره  در  جنگلها  شکار کنه  تا  زنده  بمونه بلکه  فقط  شیبا  میخره  می فروشه  و  به  سیارات و سفر در زمان  فکر می  کنه اندیشه  اون  رفتن به  فضا به  ماه هست  با  کمک  شیبا.......