روزی که تو مردی برات سبد سبد گل اوردند همه برای مردن تو گریه می کردند اما زمانی که زنده بودی تو رو از خونه بیرونت کردند از خونه پدری زمانی که تو هنوز زنده بودی یادم میاد و چون همیشه فکر می کردند حرف مرد یکی هست روی خرف خودشان ماندند شب بی تو شب بسیار طولانی بود در طلوع فردا تو دیگر نبودی تو خیلی خوب بودی خیلی مهربان بودی همه دوستت داشتند پدر و مادرت هم تو رو دوست داشتند اما در ان شب بارانی تو رو از خونه یادمه یه بار گفته بودی به نظرت من به زودی میمیرم گفتم نه تو رفتی همه برات سبد سبد گل اوردند اکنون از ان سالها خیلی سال گذشته اگر زنده میموندی الان سال سن داشتی اما فرزندت همانطوری که دوست داشتی تربیت شد و اگر زنده میموندی و اونو الان میدیدی به اون افتخار می کردی بخواب اسوده بخواب همه ما اخرش می خوابیم و به خواب ابدی فرو می رویم فقط بدون که هنوز هم به یادت هستم مثل همان روزهای قدیم پدرت مرده اما مادرت زنده هست در انزمان وبلاگ نبود اینترنت هم نبود 2 سال بعد ارام ارام اینترنت اومد تو اکنون در وبلاگم هستی یادته همیشه به من می گفتی دوستم داری هر روز 10 بار این سوال رو می کردی ...همه سبد سبد برات گل وردند...بخواب همه ما اخرش می خوابیم همانطور که تو خوابیدی دیر یا زود این زندگی تمام میشه همه دوستت داشتند همه سبد یبد برات گل اوردند اما من می دونستم غمگین ترین ادم در اون لحظه بود که اه و افسوس نمی تونست دردش رو کم کنه حق ادمهای یکدنده و تعصبی همینه ...... .....................................