بچه که بودم خیلی از جن منو می ترسوندند

 بچه که بودم خیلی  از جن منو  می ترسوندند بچه که بودم خیلی  از جن منو  می ترسوندند  تا جایی که حتی  عکسهایی  که از  دوران خیلی قدیم  بر روی  دیوار اتاق   خانه بودند می ترسیدم چون  اون عکسها  در اصل فکرو خیال انسانی بود که در آن دوران زندگی میکردند عکسهای  روی  دیوار مربوط بود به  هزاران سال  پیش  چون  دوربین عکاسی نبود  در  فکر آدمها  همونجوری  موند تا  دوربین اختراع شد و  اون عکسها  بوجود اومدند مثلا در یک عکس  یک پیاله  زهر بود که در دست یک  پیرزن بود و فکر میکردم  عکس  الان میاد بیرون و به من زهر میده میگه بخور یا  عکسهای  دیگه   فکر میکردم هر لحظه ممکنه  چشمک  بزنند در کوچه هم می رفتم بازی کنم بچه ها می گفتند بریم خونه ساعت 12 ظهر تابستان هست و جنها این موقع میان بیرون و یا  آدمهای  بی سر  میان  سر آدم رو میکنند  می زارند روی بدن خودشون تا  سر دار شوند بعضی وقتها  قبل از خواب در کنار پنجره میدیدم یه آدم یه جن ایستاده  هر چند الان میدونم اونا  واقعی  نبودند اما اون زمان فکر میکردم چون میبینم پس وجود دارند...