همیشه صبح که از خواب بیدار میشم میگم یعنی ممکنه امروز اونی که میخوام پیداش کنم واسه همین وقتی میرم بیرون به هر نفر یکبار نگاه میکنم اگر از قیافه صورت لباسش خوشم بیاد 2 بار و بارها نگاه می کنم اگر اون به من نگاه کرد و دیگه نگاه نکرد نگاهش نمی کنم چون من فقط یکی رو میخوام مثل رستم باشه سوسول دوست ندارم رو میخوام منو نمیخواد میشه خوب باید اون هم بخواد اونی که مثل من تنهایی خودش رو دوست داره با یکی مثل من کمر باریک قسمت کنه و در دل خودش بگه کمر باریک من شب تاریک من بیا به بالین من غوغا بپا کن کمر باریک شاید در طول زمانی که بیرون هستم همه رو نگاه میکنم از هر 100 نفر فقط از یکی خوشم میاد اما اون منو نمیخواد شاید هم فکرمو نمیتونه بخونه به خودم میگم اون در اینجا پیدا نمیشه حداقل الان اینورا نیست میرم یه خیابان دیگه میرو رستوران میرم چند خیابون اونطرفتر ولی در بین همین رفتنها میبینم خیلی ها هم دوست دارند با من باشند از نگاهها و حالتهاشون میشه فهمید اما حیف که من اونا رو نمیخوام من فقط رستم یا یکی شبیه اونو میخوام خوب امروز هم نشد دست خالی بر می گردم خونه شب که میشه به ماه نگاه میکنم میبینم ماه هم تنهاست از بس ماه رو نگاه کردم شدم ماه پیشونی دوباره انتظار تا فردا و روزهایی دیگر خدا نگهدار تان همین پایان.